Dark Void

Dark Void jeszcze do niedawna było wiadomo tyle, że taki tytuł powstaje gdzieś w czeluściach debiutującego tą produkcją studia Airtight Games. Dopiero na zorganizowanej jakiś czas temu imprezie Capcom Captivate 08 oraz w nieco późniejszym czasie...

Dark Void wcielimy się w postać pilota o wdzięcznym imieniu Will. Skórzana kurtka, oficerskie buty, jet pack na plecach oraz hełmofon rodem z Haze na głowie - to wizerunek prawdziwego podniebnego macho przyszłości. Jednak i takim twardzielom zdarza się znaleźć w mocno nieoczekiwanej sytuacji. Rutynowy lot nad Trójkątem Bermudzkim skończył się wylądowaniem w zupełnie nowym uniwersum, znanym jako Void. Po trafieniu do Pustki Will szybko orientuje się, że zamieszkuje ją głównie starożytna rasa obcych, znana jako The Watchers. Kosmici jednak, jak to zwykle bywa, nie są przyjaźnie nastawieni do ziemskiego przybłędy. Ba, te chude droidy planują przeprowadzić inwazję na Ziemię i zniszczyć ją do cna. Nasza postać nie pozostanie na tę sprawę obojętna i szybko przyłączy się do The Survivors - grupy ocalałych, którzy za wszelką cenę chcą powstrzymać ataki wrogiej, obcej rasy.

Teoretycznie standardowo...
Choć gołym okiem widać, że fabuła oryginalnością nie powala na kolana, to można się spodziewać, że w mniejszym lub większym stopniu będzie chciała przyciągnąć do siebie gracza. Wszystko za sprawą braku jakiegokolwiek trybu multiplayer. Autorzy postanowili w swej debiutanckiej produkcji skupić się wyłącznie na rozgrywce dla jednego gracza, niejako stawiając samych siebie pod ścianą, bowiem stworzenie gry akcji dla singli, do której ktokolwiek będzie chciał wracać po jej jednokrotnym ukończeniu, to nie lada wyzwanie. Jak zatem ludzie z Airtight Games chcą zdobyć potencjalnych nabywców?

Początkowo Dark Void niczym nie wyróżnia się na tle setek innych jemu podobnych tytułów. Całą akcję obserwujemy zza pleców bohatera, do dyspozycji mamy kilkanaście rodzajów broni, które możemy modyfikować oraz ulepszać; biegamy, strzelamy, przeładowujemy, strzelamy, idziemy dalej. Robimy wszystko to, co zostało już przerobione niejednokrotnie. Żeby być bardziej na czasie, nie zapomniano o cover systemie, który wygląda, jakby był żywcem skopiowany z Gears of War. Na deser prócz możliwości eliminacji wrogich robotów w klasyczny sposób dostajemy szansę ujarzmienia ich w efektowny sposób własnoręcznie, przy akompaniamencie randomowej scenki przedstawiającej brutalny mord. Fajne, ale nie przełomowe. Poza tym początkowo gra wieje nudą i wtórnością na kilometr. Do czasu...

Po skałach kicam niczym konik polny
Wszystko się zmienia w momencie, gdy zaczniemy używać zamocowanego na naszych plecach jet packa. Przydaje się on szczególnie w momencie, kiedy musimy wspinać się po pionowych skałach czy stromych zboczach klifów. Vertical combat system - bo o nim mowa - sprawia, że z wykorzystaniem mocy swojego "plecaka" Will potrafi zawisnąć pod spodem wystającego głazu, dzięki czemu cover system w tej grze nabiera poważnych rumieńców.